Już w 2013 roku Parlament Europejski i Rada Europejska Rozporządzeniem 524/13 stworzyły ogólnounijny organ do spraw pozasądowego rozstrzygania sporów między konsumentami a przedsiębiorcami. W tym celu została stworzona platforma do rozwiązywania sporów online, w skrócie OS – przez Valentin Schulte Volkswirt & stud. iur w kancelarii adwokackiej Dr. Thomas Schulte w Berlinie.
Rozporządzenie UE 524/13
Za pomocą tego rozporządzenia instytucje europejskie dążą do celu, jakim jest szybkie i satysfakcjonujące dla obu stron rozstrzyganie sporów między konsumentami a przedsiębiorstwami, wynikających z ogólnounijnego internetowego handlu towarami lub usługami. Powinno to zaowocować zwiększonym zaufaniem konsumentów i przedsiębiorstw do handlu internetowego na rynku wewnętrznym UE. Analogicznie do postanowień § 13 niemieckiego kodeksu cywilnego (BGB), konsumentami są osoby fizyczne, które zawierają transakcje prawne w celach, które nie mogą być przypisane do ich działalności zawodowej lub handlowej. Tak więc, analogicznie do regulacji § 14 BGB, przedsiębiorcami są osoby prawne lub osoby fizyczne, które zawierają transakcje prawne w celach, które można przypisać ich działalności gospodarczej. Klasyfikacja ta jest zawsze zależna od sytuacji, tzn. ta sama osoba fizyczna może być zarówno konsumentem, jak i przedsiębiorcą w różnych sytuacjach.
Przedsiębiorcy podlegają szczególnym obowiązkom, które mają na celu ochronę konsumentów
W celu mediacji między konsumentami a przedsiębiorcami – jak opisano powyżej – stworzono platformę ODR, do której można wejść pod następującym linkiem:
https://ec.europa.eu/consumers/odr/main/index.cfm?event=main.home.chooseLanguage
Platforma ta oferuje konsumentom, a także przedsiębiorcom, możliwość zwrócenia się w razie problemów do serwisu rozwiązywania sporów online, który następnie albo występuje w roli mediatora, albo – w przypadku braku chęci do rozmowy – pośredniczy w przekazaniu sprawy do dalszych serwisów rozwiązywania sporów, które rozstrzygają spór własną kompromisową decyzją. W praktyce wygląda to teraz mniej więcej tak: Jeżeli obywatel Włoch zamówi zegar z kukułką u niemieckiego sprzedawcy internetowego i nie będzie zadowolony z jego jakości, może zwrócić się do biura OS, aby omówić sprawę ze sprzedawcą i w razie potrzeby znaleźć rozwiązanie. Jeśli obie strony nie znajdą akceptowalnego rozwiązania, spór zostanie przekazany do innej komisji arbitrażowej, która zdecyduje o faktach w danej sprawie i przedstawi propozycję arbitrażu. Propozycja ta nie jest wiążąca, ale może zostać przyjęta przez strony i w ten sposób stać się wiążąca.
Otrzymano ostrzeżenie z powodu brakującego łącza OS?
Art. 14 I 1 & 2 Rozporządzenia 524/2013 stanowi, że przedsiębiorcy mają obowiązek umieszczenia na własnej stronie internetowej linku do platformy ODR. Stanowi on dosłownie: „Przedsiębiorcy mający siedzibę w Unii, którzy zawierają internetowe umowy sprzedaży, oraz rynki internetowe mające siedzibę w Unii zamieszczają na swojej stronie internetowej link do platformy ODR. Link ten powinien być łatwo dostępny dla konsumentów.“ Łatwo dostępny w tym kontekście oznacza, że link musi być osadzony jako hiperłącze na stronie internetowej. Jeśli użytkownik kliknie teraz na ten link, zostanie automatycznie przekierowany na platformę ODR.
Jeżeli link ten nie jest udostępniany przez przedsiębiorcę w sposób klikalny, to zgodnie z twierdzeniami Wyższego Sądu Okręgowego w Hamm (postanowienie z dnia 03.08.2017 – 4 U 50/17) przedsiębiorca zachowuje się w sposób antykonkurencyjny. Zgodnie z §§ 8, 3a UWG (ustawa o nieuczciwej konkurencji) takie antykonkurencyjne zachowanie stanowi podstawę roszczeń konkurentów o zaniechanie i usunięcie, które mogą oni dochodzić za pomocą noty ostrzegawczej. Zgodnie z § 12 I 2 UWG, powstałe koszty sądowe są zwracane przez osobę wystawiającą ostrzeżenie osobie wystawiającej ostrzeżenie. Regularnie mogą pojawić się koszty w wysokości do 1.000 € lub więcej.
Chociaż liczba ostrzeżeń z powodu brakującego linku OS zmniejszyła się w przeszłości, co wynika z jednej strony z zaostrzenia prawa do wydawania ostrzeżeń, ale także z luki czasowej między wejściem w życie rozporządzenia a związanym z tym ciągłym dostosowywaniem przez przedsiębiorców własnych stron internetowych, to jednak do dziś firmy wciąż wpadają w tę pułapkę. Dotyczy to w szczególności młodych firm, dlatego przed uruchomieniem własnej strony internetowej warto zlecić jej sprawdzenie pod względem prawnym prawnikowi. W większości przypadków jest to tańsze niż bycie ostrzeżonym, a zaoszczędzone w ten sposób pieniądze można sensowniej zainwestować w dalszy rozwój własnego produktu.
V.i.S.d.P.:
Valentin Markus Schulte
Ekonomista, stud. iur
Kontakt:
Kancelaria prawna Dr. Thomas Schulte
Malteserstrasse 170
12277 Berlin
Telefon: +49 30 221922020
E-Mail: valentin.schulte@dr-schulte.de
Kanzlei Dr. Schulte adwokatów jest z powodzeniem cywilno-prawnej od 1995 roku z naciskiem w dziedzinie Internetu, Reputations- i konkurencji prawo aktywne. Reprezentuje on w kraju szeroko pojęte interesy inwestorów indywidualnych. Uzupełnienie danych nadawcy o Kanzleistandort znajdziesz w nadruku na stronie internetowej www.dr-schulte.de.
PRESSEKONTAKT
Dr. Schulte Rechtsanwalt
Dr. Thomas Schulte
Malteserstrasse 170
12277 Berlin
Website: https://www.dr-schulte.de
E-Mail : dr.schulte@dr-schulte.de
Telefon: 030 22 19 220 20
Telefax: 030 22 19 220 21
